Door het noorden

Nadat we The Hall of Opium hadden bezocht zijn we via een mooie weg langs de rivier naar Chiang Rai gegaan. We hadden hier een aantal rustdagen gepland en zaten nu in een ander deel van de stad dan twee jaar geleden. We zaten niet in het toeristische deel, waardoor het veel minder opviel dat er weinig toeristen waren.

We hebben dit keer de blauwe tempel bezocht en het “Hill Tribes museum”. In het noorden van Thailand wonen nog veel verschillende “tribes” waarvan de Karen de grootste groep vormt. De “tribes” hebben nog steeds nauwelijks rechten, maar ze worden wel toeristisch aangeprezen.

Twee jaar geleden wilden we van Chiang Rai met de boot naar Tha Ton, maar die ging niet omdat er in de droge tijd te weinig water in de rivier stond. We zijn toen omgefietst via Mae Chan. In Tha Ton kwamen we toen fietsers van Awol tegen die ook met de boot wilden, maar dan naar Chiang Rai. Het werd ons toen niet duidelijk of je langs de rivier zou kunnen fietsen. De anderen wilden het wel uitzoeken met een brommer of op de bonnefooi gaan maar daar hebben we niets meer over vernomen. We hebben op de kaart gezien dat het zou kunnen. Een klein stuk is min of meer een spoor maar voor het merendeel is er een onverharde of geasfalteerde weg.

We wilden het avontuur wel aan en zijn dus gaan fietsen. Het bleek een prachtige weg, langs een aantal “Hill Tribes dorpen” en veel ananasvelden. Nauwelijks verkeer en veel mooie uitzichten.

Na Tha Ton zijn we doorgefietst richting Chiang Dao waar we een dag rust in hadden gepland om de grot te bezoeken maar het liep anders dan gepland. De grot bleek dicht en wij beiden hadden wat ongemak in spijsverteringskanaal. Uiteindelijk bleek de rustdag een heerlijke dag. We hadden een koffietent gevonden met een mooie tuin en heerlijke muziek; daar hebben we een paar uur gezeten.

De tocht bracht ons uiteindelijk in Chiang Mai waar we weer een dag of vijf zijn gebleven. Het was ook hier erg rustig met betrekking tot toeristen. We hebben er wel meer dan op andere plekken gezien, maar nog steeds erg weinig. Wel hier en daar wat expats. Dat blijft interessant volk. Ze maken op geen enkele manier contact, sterker nog het lijkt wel of ze dat mijden. Prima wat ons betreft. We hebben ons gelaafd aan de overvloed van Chiang Mai.