Een nieuwe reis op vertrouwd terrein..

De koude donkere dagen komen er weer aan. Met de huidige gasprijzen lijkt het een goed idee om te verkassen naar warmere oorden. Gelukkig zijn de grenzen van de meeste landen weer open, hoewel het niet zo makkelijk meer is als vroeger.

We hadden het plan om o.a. door Noord Vietnam te gaan fietsen. Voor de route die we daar voor in gedachten hadden zouden we op z’n minst 45 dagen nodig hebben. Dat betekende een visum voor 90 dagen, dus naar Den Haag. Daar waren we al eens geweest in 2018 en dat ging toen heel soepel.

De wereld is post-Corona veranderd. We waren mooi op tijd bij de ambassade van Vietnam om erachter te komen dat er geen 90 dagen visa werden verstrekt. Binnen 30 seconden stonden we weer met een A4tje buiten. Op het A4tje stond hoe we een “letter of approval “ zouden kunnen krijgen, die blijkbaar nodig was voor een visum voor Vietnam.

Voor ons waren twee jonge stellen die keurig een online visum voor 30 dagen hadden aangevraagd, maar daar nooit meer wat van hadden gehoord. Zij hadden hun ticket al verplaatst en hoopte nu op de ambassade een 30 dagen visum te krijgen. Ook zij kregen een A4tje toegeschoven waar op stond dat ze een “een letter of approval” nodig hadden en hoe die te verkrijgen was.

Wij hoorden van een Vietnamees reisbureau (die op het uitgereikte A4tje stond) dat 90 dagen sowieso niet kon en voor 30 dagen moest je aangeven waar je allemaal ging slapen. Dat zagen we niet zo zitten. Later hoorden we dat je wel weer een online visum voor 30 dagen kon krijgen. Afijn we hebben besloten dat onderweg maar te bekijken. Een e-visum kun je tenslotte overal aanvragen.

Bij controle van onze vaccinatieboekjes bleek dat we weer een buiktyphus vaccinatie nodig hadden. Dat was makkelijk te regelen bij de tropenzorg afdeling van het AMC. Ook bij het vaccineren hebben we al te maken met concurrentie. Het loont om de verschillende instanties naast elkaar te leggen voor dezelfde vaccinatie.

De fiets was toe aan wat onderhoud. We hebben al onze banden vervangen, ook de binnenbanden. Kettingen en tandwielen zijn ook vervangen zodat de aandrijving weer soepel loopt.

Het meeste onderhoud doen we tegenwoordig zelf. Leuk klusje en je hebt rustig de tijd om alles te controleren. Vorig jaar hadden we de rohloffnaven laten reviseren omdat bij de naaf van Leo een stuk van de flens was gebroken. De oplossing voor dat probleem blijkt een rubber rand tussen de spaken en de flens.

Nu bleek dat de naven allebei tijdens de vorige reis en eigenlijk al daarvoor lekten. Daarbij bleek dat de fiets van Annette veel zwaarder schakelde dan de fiets van Leo. Dat leek me dus een klusje voor de fietsenmaker.

Bij het maken van de afspraak bleek dat “onze monteur” Randy niet meer bij Snel werkte. Hij is inmiddels vader geworden en is dichter bij huis gaan werken. De monteur voor Randy, Arie-Jan was inmiddels met pensioen en Fred Snel zelf, die ons de fiets heeft verkocht, is al overleden. De niet te ontkennen conclusie is: we worden oud….

Inmiddels hebben we de vlucht naar Bangkok weer goed doorstaan. Op Schiphol ging het vlotter dan ooit. We waren al snel klaar met inpakken van de fiets en toen we met de lift bovenkwamen zaten we al bij de goede incheckbalies. Een grondmedewerker van de KLM maakt voor ons ruimte om met de fietsen door te kunnen naar een collega die ons direct incheckte. Bij security waren we direct aan de beurt en ook bij de paspoortcontrole konden we direct door.

Dozen in elkaar vouwen…
Fiets in de doos en dichtplakken..
Wat langer wachten in de transitruimte van Schiphol

Ook op Bangkok verliep het weer soepel. Servicegericht als ze daar zijn mochten wij via een prioritypoortje langs de paspoortcontrole waar we een visum voor 45 dagen kregen. We vonden snel het meisje met het naambordje van het hotel dat klaar stond om ons naar het busje te brengen dat ons naar het hotel bracht.

De dames met de naambordjes…

Het voert misschien te ver om het “thuiskomen” te noemen, maar Bangkok is erg vertrouwd geworden inmiddels. We “kennen de weg”.

Het restaurantje in de buurt..
..met de menukaart op het raam..

We hebben weer 5 nachten geboekt om te acclimatiseren en rustig de fietsen reisklaar te maken. Koffie bij de Starbucks en lunchen in Chinatown; het is goed toeven in Bangkok. Misschien blijven we wel iets langer. Leo is nog niet helemaal hersteld van de griep.

Met de boot door de stad..
De markt in Chinatown

  1. Floor 20 oktober 2022 at 19:53 #

    Gaaf dat jullie weer onderweg zijn!

    • Leo Zwieserijn 21 oktober 2022 at 01:16 #

      Dat vinden wij ook 😀

  2. Jean Pierre 1 januari 2023 at 13:39 #

    Leuk om jullie verslagen te lezen.

    • Leo 2 januari 2023 at 01:15 #

      Fijn dat je er plezier aan beleeft👍

Laat een antwoord achter aan Leo Click here to cancel reply.