Laos weer in…

Vanaf Vientiane zijn we weer gaan fietsen over een nieuwe route die we nog niet hadden gedaan. Bleek na de pont grotendeels onverhard. Gaat op zich prima, maar de snelheid daalt aanzienlijk omdat je goed moet opletten om de kuilen te ontwijken.

Tijdens de lunch kwamen we een internationale groep fietsers tegen. Zij gingen van hier met de bus naar Vang Vieng en de fietsen werden gebracht met een vrachtauto.

We hebben de route in tweeën geknipt omdat we dan het “Lao Conservation trust for Wildlife” konden bezoeken. We hadden per Whatsapp een afspraak gemaakt voor een rondleiding om 09:30.

Het bleek dat het park aan het verhuizen was. Ze moesten weg, maar gelukkig hadden ze een andere plek aangeboden gekregen. Wel een stuk kleiner, maar ze hadden niet echt een keus. Wij wisten na de tour niet goed wat we er van vonden. De dieren zaten in kleine kooien, maar aan de andere kant deden ze veel aan research en voorlichting. Ze vingen veel dieren op en probeerde met fokprogramma’s bedreigde diersoorten te beschermen.

Na het park fietsten we door naar Vang Vieng. In Vang Vieng zaten we in hetzelfde hotel als voorheen, alleen was er nu meer herrie van een bar. Het is het dorp voor jongelui. Veel buggy’s en tegenwoordig ook “vliegende parapenters”

In Vietnam zijn we lid geworden van een whatsappgroep in de Bike Touring Community. In die groep lazen we dat de weg naar Luang Prabang nog slechter was geworden. Wij hadden deze weg vorig jaar nog gefietst en toen was het al slecht. Nu is het als gevolg van “El Nino” extra droog in Laos. Het advies in de groep was om een bus te nemen. Een aantal had het gefietst en sommige waren zelfs een paar dagen ziek ervan. Dus ja, wat dan. Op m’n oude dag leek het me een goed idee om eens niet eigenwijs te zijn. We zijn dus omgekeerd en weer terug naar Vientiane gegaan. Achteraf bleek dat een hele goede beslissing omdat we lazen dat in de periode dat we daar zouden zijn er veel wind en regen was. Dat creëert op onverharde wegen gevaarlijke situaties.

Eenzelfde weg terugfietsen lijkt saai, maar de realiteit is dat je letterlijk een andere “point of view” hebt. Je ziet de omgeving op een andere manier. In Vientiane was het hotel waar we normaal zitten niet meer beschikbaar, dus zaten we nu in het centrum. Ook dat gaf een heel ander beeld. Ineens zagen we hoe verouderd de stad eigenlijk was. Normaal fietsten we naar de plekken waar we wilden zijn, en nu konden we veel lopend doen en dan zie je veel meer. Ook het hotel had een heel andere atmosfeer. Ineens kregen we een heel ander beeld van Vientiane.

Vanuit Vientiane zijn we via wegnummer 13 naar de Loop gefietst. De 13 is op sommige plekken vernieuwd, maar grote stukken zijn echt verschrikkelijk. Drie lange dagen (90+) brachten ons naar het begin van de Loop. Tijdens de Loop hadden we het koud. Nogal ongewoon voor ons. Meestal moeten we daar de schaduw zoeken, maar nu hadden we op onze rustdag een vest en een jas aan. Het waaide behoorlijk hard en het guesthouse was zeg maar niet tochtdicht. Of anders gezegd het waaide dwars door de kamer heen, ondanks dat we in het nieuwe gedeelte zaten.

Het grootste deel van de loop hadden we wind tegen, alleen de laatste dag naar Thakhek hadden we wind mee. We waren daardoor sneller in Thakhek dan gedacht. Vlak voor Thakhek was er een vrachtwagen van de weg geraakt, wat meteen tot een grote opstopping leidde, omdat de wagen en de lading omhoog moesten worden getakeld.

Vanuit Thakhek konden we de grens met Thailand over via de friendshipbridge. Helaas mochten we er niet overheen fietsen, maar moesten we met de fiets in de bus. Er stapte nog een Nederlander met de fiets in. We hebben nog even met hem staan praten en het bleek iemand te zijn die standaard 6 maanden (3 maanden fietsen en 3 maanden bier drinken zoals hij dat plastisch verwoorden) in de winter naar Thailand ging en in de zomer werkte hij in de tuinbouw.

We hebben in Thailand meteen een rustdag genomen om alle praktische zaken te regelen (geld, telefoonkaart en de was). Dan merk je meteen weer wat een heerlijk reisland Thailand toch is.