Shangri-la en de hoogvlakte

Het overbruggen van de in de vorige blog genoemde 1400 hoogtemeters maakte dat ook deze dag duidelijk solliciteerde naar een plek in de top drie van zwaarste fietsdagen. Ondanks dat de dag “maar” 64 km lang was werd het toch een hele zware tocht. Het begon met een klim van 36 km met een gemiddeld stijgingspercentage van 4%. Dat is rustig klimmen, maar ook langzaam. Tegen een uur of 14:00 waren we boven op de pas, waar we gelukkig konden eten.

Daarna bleek dat bovenop op de hoogvlakte we tot km 60 bleven klimmen en dalen, met een harde, koude wind tegen. Uiteindelijk bereikte we om 17:00 uur een hotel. We waren weer behoorlijk moe en blij dat de bedden waren voorzien van elektrische dekens. Het hotel was gebouwd in Tibetaanse stijl. Op de hoogvlakte is eigenlijk alles vooral Tibetaans.

De dag erop fietste we de laatste 34 kilometers naar Shangri-la. We hebben daar twee rustdagen genomen om bij te komen en een klooster te kunnen bezoeken. Gelukkig hadden we een prettig hotel met kachel, want op een van de rustdagen begon het te sneeuwen.

Het klooster bleek veel groter dan gedacht. Het was een verwarrende ervaring. De verwachting bij een klooster is rust en sereniteit. De praktijk was dat er hele groepen met gids doorheen liepen en dat je overal kaarsen in vuurpotjes kon kopen om te branden, met de mogelijkheid om met je telefoon de QR code te scannen en zo te betalen. China is veel verder in het betalen met je telefoon dan wij in Europa, maar om dat op deze manier in een klooster te zien komt voor ons raar over.

Boven het plein cirkelde nog veel grote vogels, waarschijnlijk kraaien. Of ze hier net als vroeger in Tibet de overleden monniken in stukken snijden om ze te voeren aan de vogels hebben we niet kunnen achterhalen, maar het was wel Leo’s eerste gedachte bij het zien van die vogels.

In Shangri-la hebben we transport geregeld naar de volgende etappeplaats omdat in deze etappen 4 passen zaten die boven de 3500 meter uitkwamen. Leo is al sinds Sapa erg verkouden en om dan op 3500 meter te gaan fietsen dorsten we niet aan. Toen we de etappe vanuit een busje zagen waren we blij dat we deze beslissing hadden genomen.

1 reacties op Shangri-la en de hoogvlakte

  1. Brenda Rikkelman 7 april 2019 at 18:49 #

    Wat een ervaring weer, fijne reis nog en hopelijk is de verkoudheid snel over. Groetjes

Geef een reactie