We zijn na Phrae doorgefietst richting het noorden. Vanzelf kwamen we weer in Chiang Rai terecht. Dat is toch altijd een rustpuntje. We zijn hier weer vijf dagen blijven hangen. De vorige keren hadden we de witte en de blauwe tempel bezocht, dit keer zijn we naar de zwarte tempel gegaan. Strikt genomen is het geen tempel maar meer een museum van de kunstenaar Thawan Duchanee.
Na Chiang Rai zijn we via Tha Ton naar Chiang Mai gefietst. In Tha Ton kwamen we een zogenaamde “digital nomad” tegen. Hij woonde in Chiang Mai en was met de motor op zoek naar een betere woonplek. Hij vond het te druk in Chiang Mai. Leuke vent; we hebben lang met hem gesproken en een aardige indruk gekregen van zijn bestaan.
In Chiang Mai zijn we ook weer vijf dagen gebleven. We hadden een ander hotel gevonden dan de vorige keer. Bleek een prima plek te zijn met alles erg dichtbij. We spraken daar een Zwitser die al lang een huis had in Chiang Mai. Hij mopperde dat het lastiger was geworden met visa.
Het nadeel van dit deel van het jaar is dat er veel rook is in de lucht omdat er veel velden “schoon” worden gebrand.
We zijn verder naar het zuiden gefietst via wegen die we eerder hadden gefietst. Je ziet dan dat er meer verandert in een jaar dan je zou denken. Het is ook een prachtige, rustige route. We kwamen ook weer in Kanchanaburi. Hier zijn we naar een nadere begraafplaats geweest die ook erg goed is onderhouden. Op deze begraafplaats liggen ook zo’n 300 Nederlanders. We zijn ook nog in een ander museum geweest dan de vorige keer. Ook zeer de moeite waard.
Vanaf Kanchanaburi zijn we iets naar het zuiden gefietst om een ander toeristische trekpleister te bezoeken, de drijvende markt. We zaten in een plaatsje waar een markt is in het weekend. Wij waren we doordeweeks…. Maar niet getreurd op 13 kilometer was er ook een drijvende markt. Het ritje ernaar toe was prachtig, dus dat alleen al was de moeite waard, maar ook de drijvende markt viel niet tegen.
Nu we toch ten Zuidwesten van Bangkok waren, konden we nog een toeristische trekpleister bezoeken. In Samut Songkhram staat de markt op de spoorrails. Als de trein komt wordt alles ingeklapt vlak voor de trein er aan komt. Het past allemaal precies.
Bangkok is inmiddels redelijk vertrouwd. Dit keer hebben we Wat Arun bezocht. Daar waren we nog steeds niet geweest. Verder veel gewandeld door de buurt en met de boot naar de grote winkelcentra. Het blijft fascinerend om te zien hoe groot die zijn met enorm veel eetgelegenheden. Het is ook weer net zo druk als voor Corona.
Na een heerlijke fietsreis van ruim zesduizend kilometers en maar twee lekke banden vliegen we morgen weer naar Amsterdam. Tijd voor nieuwe plannen.
Nog geen reacties.