Wind is wel het thema van de afgelopen weken. We wisten dat er veel wind zou zijn, maar als je het aan den lijve ervaart is het toch weer anders (daarom zijn we ook op reis, om het te ervaren). In Rio Grande zijn we een paar dagen gebleven om wat gunstiger wind af te wachten, maar dat bleek ijdele hoop. Lopen was al moeilijk laat staan fietsen. Na drie dagen hebben we besloten de bus te nemen naar Punta Arenas. Zelfs dit werd een avontuur met de wind in de hoofdrol….
Het bereiken van het busstation was al een uitdaging. We moesten hier om 7:30 zijn en dat hebben we met moeite gehaald. Op het busstation hebben we de fiets reisklaar gemaakt en onze tassen samen in twee grote tassen gestopt. Dat ging allemaal heel soepel. Er waren nauwelijks medereizigers, dus er was ruimte zat in de bagagecompartimenten. We gingen dus op weg voor een tocht van ongeveer 6 uur waardoor we ongeveer 14:00 uur in Punta Arenas zouden aankomen. Nou nee dus…
Door de wind konden we niet van Vuurland (wat een eiland is) af. De veerboot ging niet, waardoor er een hele lange rij stond te wachten tot de veerboten weer gingen. We hebben daar een uur of 10 gestaan in een oude bus waarvan de verwarming het niet deed. De tv deed het wel, waardoor we weer voor een lange tijd zijn genezen van actiefilms.
We kwamen door deze vertraging pas om 02:00 uur ’s nachts aan in Punta Arenas, waar we zomaar ergens op straat uit de bus werden gezet (bleek achteraf wel redelijk in het centrum te zijn), waar we de fietsen weer fietsklaar moesten maken om naar, het gelukkig gereserveerde hostel, te komen. Het was ijskoud, en we waren best moe. Dan is het weer heel fijn dat je een GPS bij je hebt. We konden het hostel dus vrij snel vinden.
Moe en koud belde we aan, maar tevergeefs… Er werd niet opengedaan. Daar sta je dan in een vreemde stad, midden in de nacht bij temperaturen onder nul. Tijdens de rit naar het hostel waren we langs een casino gefietst waar we ook een hotel dachten te hebben gezien. Dus maar terug daarheen in de hoop dat daar iemand achter de receptie zou staan. Gelukkig bleek dit het geval en konden we om een uur of drie moe in bed kruipen; in een kingsize bed, dat dan weer wel.
Punta Arenas bleek een hele leuke stad en we zijn daar drie dagen gebleven, tot de wind weer acceptabel was, dat wil zeggen ongeveer windkracht 5/6. Toen zijn we weer gaan fietsen. In de ochtend is de wind meestal minder dan in de middag, dus het eerste stuk ging heel goed. De stad waren we zo uit en we schoten lekker op. Maar al snel trok de wind aan. Dan wordt het zoeken naar een plekje uit de wind om te kunnen pauzeren. Voor de lunch vonden we een huisje waar we achter konden zitten zodat we uit de wind zaten. We waren net bezig met het smeren van een broodje toen een pick-up uit een zijweg kwam en de hoofdweg op draaide. Na een stukje te hebben gereden, stopte de pick-up en reed hij achter uit waardoor hij als het ware voor ons kwam te staan. De chauffeur deed zijn raam open en wees met z’n duim naar zijn achterbak. Annette snapte meteen wat hij bedoelde en stak haar duim op. Hij bood ons een lift aan, omdat hij had gezien dat de wind weer behoorlijk sterk was. Mooi mazzel dus. We waren dus iets eerder dan gepland in het dorpje waar we konden kamperen. Even vragen aan de politie waar we de tent mochten op zetten en aan de slag. Het was heerlijk zonnig en uit de wind, achter een groot huis zaten we prima.
De volgende dag waren we vroeg op en snel op pad. Nog weinig wind, maar dat veranderde snel. Het werd een tocht van bushokje naar bushokje stampend tegen de wind. We hebben nog een paar keer de duim opgestoken, maar juist nu met hele harde wind stopte er niemand. Dus met de tong op de voorband kwamen we aan bij Rio Rubens waar een hotel zou zijn. Gelukkig was er een hotel. Het hotel zit er al vanaf de jaren 20 en dat was te zien ook. We hebben daar goed kunnen eten en redelijk geslapen. De dag erop weer tegen de wind in naar Puerto Natales. We kwamen een Nederlander tegen die met z’n camper door de wereld trok en ook hij had veel last van de wind. Hij kon plankgas niet verder komen dan z’n derde versnelling en haalde maximaal 60 km per uur. Z’n verbruik liep op tot 1 liter per 4 kilometer. Achter in de middag kwamen we aan inPuerto Natales.
Nog geen reacties.